Będę.. Zrobię.. Dam rade..

Muszę napisać tego posta bo mniej-więcej 5 min temu zaszła w moim życiu ważna zmiana. Ogromnie ważna! Wręcz czuję, że diametralnie zmieniająca moje jestestwo! :)

Jestem na TAK!


Zaczynam wierzyć w siebie! 
Dam rade ze wszystkim! 
Zdam egzamin!
Moje włosy będą piękne! 
Znajdę swój styl! 
Zrealizuje plany na ten tydzień!
Wstanę i będę się uczyć rano!
Podobam się sobie bardzo! 


To jest moje odkrycie! Piszę to i zaczynam wierzyć! Myślę tak i mimo, że mój mózg się sprzeciwia myślę tak dalej. A już niedługo wszystko to stanie się prawdą. Zdam, zrobię, osiągnę, jestem, będę...
Te słowa stają się moją domeną.


Dziś w południe (wczoraj) czytałam ten wpis  na blogu Cammie. Byłam tam pierwszy raz, a post był bardzo oryginalną odpowiedzią na TAG.
Potem znów zmęczona życiem wróciłam do nauki, a teraz późno w nocy rozmawiałam ze współlokatorka (też na stomie) i na końcu rozmowy zeszłyśmy na temat efektu placebo (tzn jak ktoś bardzo wierzy, że lek wyleczy jego wątrobę, a dostanie tik-taki i będzie je zażywał w mocnym przekonaniu, że go leczą to jego wątroba wyzdrowieje) 
Cud, a jednak potwierdzony.
 Mówiłyśmy też o Zespole Münchhausena (Kobieta chce być w centrum uwagi lekarz. Pije krew, żeby udawać, że ma wymioty z krwią. Jest w szpitalu. Dowiaduję się, że wszystko ok i dosyłają ją do domu, ale dalej brak jej uwagi i robi tak notorycznie przez kilka lat. W pewnym momencie jej mózg zaczyna samoistnie stymulować objawy choroby i owa kobieta stopniowo zaczyna chorować na wrzody, które powodują wymioty z krwią. Trzeba już wtedy leczyć ją poważnie.)
 Dziwne, ale są ludzie, którzy tak mają.
Jak Was zainteresowało to poczytajcie więcej. Znajdziecie pewnie wiele informacji o tych dwóch zjawiskach.


Zawsze zdawałam sobie sprawę z potęgi naszej podświadomości, ale nigdy nie wiedziałam, że ja mogę jej użyć. Byłam świadoma, że niby jak będę myśleć, że mi się podoba moje lewe ucho to w końcu zacznie mi się podobać, ale zawsze realne myślenie sprowadziło mnie do pionu i rozum mówił: "Weź się opanuj wierzysz w takie bajery. Masz brzydkie to lewe ucho."


Teraz wiem, że jestem w stanie mój rozum oszukać, bo podświadomość jest silniejsza od rozumu. Będę powtarzać sobie "Moje lewe ucho jest ładne, śliczne, piękne". Tak ciągle przez rok, albo i więcej jak będzie trzeba, aż w końcu mój rozumek w to uwierzy.


W ten właśnie sposób zamierzam zyskać pewność siebie, uwierzyć w to, że jestem wartościowa. Przekonać siebie, że dużo osiągnęłam. Zacząć się sobie podobać, bo jakoś tak się w moim życiu stało, że mam niską samoocenę i niepotrzebnie się dołuję. Mogę się przecież kochać! 

Wystarczy pamiętać o 3 rzeczach:
-Możemy sobie "wmówić" nawet to, w co totalnie nie wierzymy.
-Wystarczy to sobie powtarzać kilka razy (np 3 razy jak się kładę spać i jak wstaję)
-Przeczenia są zabronione!(Zamiast: Nie będę palić! wmawiamy sobie: Rzucę palenie!, bo masz mózg myśli wykonawczo)


Ja będę sobie wmawiać codziennie. Zaczynam do teraz. Będę "wmawiać sobie" przez tydzień, miesiąc, rok, aż uwierzę we wszystko co chce i będę zadowoloną z siebie kobietą.
Nawet gdybym miała to robić przez 10 lat, to warto, żeby być z siebie zadowolonym choć przez 30 lat swojego życia.


A się spisałam, ale dobrze. Może komuś też pomoże tak jak mi!


Moje drogie, kochane obserwatoreczki i zaglądający mam nadzieję, że wierzycie w siebie i jesteście z siebie zadowolone. 
A jeśli nie to bierzcie się do wmawiania, bo smutno nie lubić siebie w swoim życiu, prawda?




Pozdrawiam,
Cari